Zasady ortografii jasno określają kiedy i w jakich przypadkach mamy zastosować konkretną pisownię. Przykładowo pisanie „ó” lub „u” ma wiele swoich zasad takich jak odmiany na samogłoski lub końcówki wyrazów. Język polski jest jednak na tyle skomplikowany, że istnieje dość spora liczba wyrazów, w których „ó” występuje niewymiennie oraz nie można w nich zauważyć powtarzającą się prawidłowość, która mogła by być uformowana w zasadę pisowni, tu niestety trzeba znać te wyrazy, a są to między innymi: spóźniony, półka, dopóty, królik, równik, wówczas, wróżba, pagórek, późno, próżny, przepiórka, równanie, włócznia, król, królik, równik, włókno, wójt, który, równoległobok, kłótnia, włóka, górnik, różowy, rózga, różny…nie przychodzi zatem nic innego, jak odnaleźć te wyrazy i nauczyć się ich na pamięć. Zamiast wkuwać na pamięć poszczególne słowa można zastosować też inną metodę. Wystarczy po prostu dużo czytać – mogą to być gazety popularno-naukowe lub książki. Ważne, aby obcować z tekstem wydanym przez jakieś wydawnictwo.
