Dawniej gospodarstwa rolne posiadały inną strukturę. Nie były one jak obecnie własnością konkretnych rolników. Na przestrzeni wieków pojawiały się rozmaite formy własności. By dobrze zilustrować ten problem należy zadać sobie pytanie co to jest folwark?
W okresie średniowiecza pole należało do rycerza lub innego możnego przedstawiciela szlachty. Chłopi byli poddanymi i tylko w ograniczonym zakresie mogli uprawiać żywność na własne potrzeby. Sytuacja ta zmieniała się z biegiem wieków. Folwarki pojawiły się bowiem po wielkiej rewolucji przemysłowej. Część chłopstwa porzuciło zajęcie na roli, by stać się robotnikiem fabrycznym . Innych chłopów objęło uwłaszczenie, czyli przekazanie im przez władze centralne ziemi na własność. Jednak w okresie przejściowym, główną formą własności był folwark. Nadal należał on do potomków szlachty. Całością zwykle zarządzał wynajęty administrator zwany plenipotentem lub ekonomem. Jego zadaniem była maksymalizacja zysków. Folwarki miały formę rolną lub rolno- hodowlaną. Chłopów obowiązywała danina, zwana pańszczyzną . Po okresie uwłaszczenia, pojawił się zwyczaj wynajmowania chłopów do prac. Nadal jednak jej warunki były bardzo złe. Niektóre folwarki należały do kościoła.
Wiek XX za swoimi zmianami politycznymi przyniósł likwidację folwarków. Na mocy ustaw centralnych ziemię rozdano chłopom. Dawni szlachcice natomiast zostali poddani licznym represjom i konfiskatom majątków. Obecnie niektórzy badacze socjologowie, wskazują,że kultura folwarku wciąż znajduje odzwierciedlenie w stosunkach społecznych w Polsce.
